جفـای فـلـک

هرگـزم نـقـش تـــو از لوح دل و جان نــرود
هرگز از یــاد مـن آن سـرو خـرامـان نـــرود

از دِمـاغ مـن سرگـشـتـــــه خـیــــال دهـنـت
بـه جفـای فـلـک و غـصّـه‌ی دوران نـــرود

در ازل بـست دلـم بـا سـر زلفــت پـیــونـــد
تا ابـد سـر نـکـشد وز سـر پـیـمـان نــــرود

هـرچـه جز بارغمـت بر‌دل مسکیـن من‌است
بـرود از دل مـن ، وز دل مـن آن نــــــرود

آنچنان مهر تـو أم در دل و جـان جای گرفت
که اگـر سـر بـرود ، از دل و از جــان نــرود

گر رود از پـی خوبـان دل من مـعـذور است
درد دارد ، چـه کـنـد کــز پـی درمـان نــرود

هرکه خواهـد که چو حــافظ نشود سـرگردان
دل بـه خوبـان نـدهـد ، وز پـی آنـان نــرود

حضرت حافظ 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط тαηнα در 1:40 | |